آقـا ســلام بـر غــزل اشــکِ مـاتـمـت            بر مسجد و حـسینیه و روضه و دمت

چندی گذشت در غم هجران اشک تو            پَـر می‌کـشـید دل به هـوای مـحـرّمت

آقـا ســلام مــاه مــحــرّم شــروع شـد            آمـد بـهــار زخــم دل مـا و مـرهـمـت

خـون می‌شود دل همه عـالـم ز غصۀ            آن لحظه‌های آخر و گودال و آن غمت

در بین روضه غم دل من را گرفته بود            وقتی رسید روضه به انگشت و خاتمت

من بین این همه غم و اشک و فراق و داغ            ای زینب آمدم که شوم یـار و همدمت

خـانـم چقدر شکل جوان مادرت شدی            با صورت کـبود و همان قـامت خمت